III. Forma gramatyczna tematu
Powinna być różnorodna, przeciwdziała to monotonii i wpływa dodatnio na aktywność
uczniów. 1.
Temat Г w formie zdania oznajmującego pojedynczego lub złożonego, np.: Poznajemy
głoski ustne i nosowe [...]; Ćwiczymy pisownię wyrazów, w których nastąpiła utrata
dźwięczności. 2.
Temat w formie zdania pytającego pojedynczego lub złożonego:
a) pytanie o rozstrzygnięcie, np.: Czy w zdaniu zawsze musi być podmiot? [...],
b) pytanie o uzupełnienie, np.: Jak powstaje film? [...].
3. Temat w formie zdania rozkazującego pojedynczego lub złożonego, np.: [...] Opisać
swoje przeżycia związane z ostatnim dniem roku szkolnego.
4. Temat w formie równoważnika zdania lub zawiadomienia, np.: [...] Pożegnanie z
krainą baśni (powtórzenie); Pisownia wyrazów z i, j po samogłoskach [...].
5. Temat w formie kilku zdań bądź kilku równoważników, np.: Co zawiera podręcznik?
Jak będziemy z niego korzystać? [...]. Jak? Gdzie? Kiedy? Na tropie przysłówka.
IV. Zależność tematu od metody lekcji
1. Temat w formie zdania oznajmującego bądź wypowiedzenia bez orzeczenia
odpowiada najczęściej:
a) metodzie podającej, np.:
Poznajemy głoski ustne i nosowe,
Życie szkolne chłopców z Syzyfowych prac ,
Z dziejów książki,
b) metodzie zajęć praktycznych, np.:
Posługiwanie się encyklopedią,
Układamy opis przedmiotu,
Rozbiór zdania na części mowy.
2. Temat w formie zdania pytającego jest typowy dla lekcji problemowych, zawiera
bowiem zagadnienie wymagające rozwiązywania [...].
3. Temat w formie wypowiedzenia bez orzeczenia może zapowiadać lekcję problemową,
jeśli zawiera problem do rozstrzygnięcia lub uzupełnienia [...].
4. Temat w formie pozornego pytania — zdanie jest formalnie pytające, ale nie wymaga
rozstrzygnięcia ani uzupełnienia, lecz zrelacjonowania znanych treści lub zapoznania się z