Sławomir Piskorz (red) 1995, Zarys dydaktyki geografii, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa. I.
1. 2.
3. 4.
5. II.
Metody asymilacji wiedzy (metody podające, metody słowne)
Opis Opowiadanie
Wykład Pogadanka
Praca z książką
Metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy
1. Dyskusja
2. Obserwacja i pomiar
3. Eksperyment i pokaz
4. Ćwiczenia kształcące formalnie:
a) praca z mapą
b) praca ze schematem
c) praca z diagramem
d) praca z filmem
5. Metoda problemowa
6. Gry dydaktyczne: gry planszowe, krzyżówka, wykreślanka, rebus, puzzle
7. Metoda studiów przykładowych
8. Metoda seminaryjna
9. Metoda projektu
10. Metody aktywizujące m.in.: burza mózgów, metaplan, drzewo decyzyjne, „335”,
JIGSAW, analiza SWOT, śnieżna kula, mapa mentalna, poster, linia czasu, rybi
szkielet 11. Metody terenowe
III. Metody waloryzacyjne:
1. Metody impresyjne (mające na celu wywołanie emocji): obserwacja filmu, praca z
tekstem literackim czy historycznym, obserwacja krajobrazu w terenie
2. Metody ekspresyjne (uczeń wyraża emocje sobą): przedstawienia (drama), poster
IV. Metody praktyczne
1. Ćwiczenia techniczne lub praktyczne – opanowanie umiejętności np. posługiwanie się
mapą, kompasem, zmierzenie spadku, narysowanie profilu, sporządzenie wykresu
2. Ćwiczenia terenowe
3. Metody służące realizacji zadań wytwórczych i usługowych – organizowanie ogródka,
wykonanie gnomonu, deszczomierza