2.
Para wodna miesza się (dyfunduje) z powietrzem, rozchodząc się we wszystkich
kierunkach – dąży do jednolitego wymieszania. Zawartość pary wodnej w
powietrzu, czyli wilgotność powietrza, można określać albo w gramach pary na
kilogram powietrza (wilgotność właściwa) albo w gramach wody na metr
sześcienny powietrza (wilgotność bezwzględna).
3. Tempo parowania zależy od temperatury (im wyższa temperatura tym prędzej
następuje parowanie), od ruchu powietrza (na wietrze prędzej wysycha mokra
bielizna), od wilgotności powietrza nad wodą lub lodem (im wilgotniejsze
powietrze tym wolniejsze parowanie).
4. Przy danej temperaturze powietrze może pomieścić tylko określoną ilość pary
wodnej. Im wyższa temperatura, tym więcej pary wodnej może znaleźć się w
powietrzu. Powietrze, które zawiera tyle pary wodnej, ile tylko zdoła pomieścić
przy danej temperaturze, nazywa się powietrzem nasyconym parą wodną.
5. Jeśli powietrze zawiera mniej pary wodnej, niż przy danej temperaturze zdoła
pomieścić, możemy określić jego względną wilgotność w procentach tej
zawartości, przy której nastąpiłby stan nasycenia.
6. Jeśli oziębimy powietrze nie nasycone parą wodną, wzrasta wilgotność względna,
bo zmiesza się jego pojemność wilgotnościowa.
7. Jeśli w powietrzu znajdzie się pewna zawartość pary wodnej, to możemy je
ochłodzić do tak niskiej temperatury, że osiągnie ono stan nasycenia. Ta
temperatura nazywa się punktem rosy. Punkt rosy zależy od zawartości pary
wodnej w powietrzu.
8. W powietrzu zawierającym mało pary wodnej punkt rosy może być poniżej ºC, 0
czyli może być ujemny.
9. Jeśli powietrze ochłodzi się poniżej punktu rosy, nastąpi skroplenie nadmiaru pary
wodnej lub bezpośrednio jej zamienienie w lód, czyli zestalenie.
10. Jeśli ciepłe i wilgotne powietrze zetknie się z silnie oziębionym przedmiotem to
ochłodzona od niego para wodna skropli się na powierzchni tego przedmiotu. W
ten sposób powstaje rosa. W przypadku ujemnego punktu rosy powstaje szron.
11. Zarówno rosa, jak i szron powstają w pogodne noce, kiedy wskutek
wypromieniowania ciepła z przedmiotów silnie się one oziębiają. Szron nie
powstaje na przedmiotach osłoniętych z góry, bo wtedy promienie cieplne odbijają
się od daszku i wracają do przedmiotów, nie powalając się im ochłodzić. Szron i
rosa nie powstają w czasie wiatru, bo cieplejsze, ruchome powietrze oddaje