Modułowy program kształcenia
Moduł programowy jest ruchomym działem programu kształcenia umożliwiającym
uczniom osiągnięcie pewnej liczby silnie powiązanych celów kształcenia. Ruchomość
modułów polega na możliwości dobierania jednych, a pomijania innych modułów, oraz na
możliwości zmieniania ich kolejności, jednak zwykle z pewnymi ograniczeniami. Jest
uzyskiwana dzięki starannej operacjonalizacji celów kształcenia w każdym z modułów,
pozwalającej nauczycielom i uczniom zaliczać je z osobna jako „minikursy” przedmiotowe.
Modułowe programy kształcenia składają się z modułów programowych, co daje im dużą
elastyczność. Są one szczególnie przydatne w kształceniu zawodowym, gdzie (Symela, 1994):
1. Umiejętności, na ogół bardziej spójne, przeważają nad wiadomościami, na ogół
bardziej rozproszonymi (Kwiatkowski, 1994).
2. Zapotrzebowanie na kwalifikacje zawodowe jest regionalnie zróżnicowane i zmienne.
3. Szkoły znacznie różnią się wyposażeniem dydaktycznym.
Modułowe programy kształcenia ułatwiają planowanie pomiaru dydaktycznego.
Podsumowanie rozdziału
Główne wnioski praktyczne :
TAK 1. Zrozumiesz czynności ucznia, gdy dowiesz się, jakie wyniki chce on osiągnąć.
2. Informacja i motywacja są jednakowo potrzebne twoim uczniom.
3. Taksonomie są językiem, jakim możesz mówić o celach kształcenia.
4. Operacjonalizuj najważniejsze cele ogólne.
5. Gdy uczniowie tracą chęć uczenia się, pogłębiaj cele i ograniczaj materiał.
6. Mów swoim uczniom, co mają osiągnąć.
7. Traktuj treść kształcenia wielowymiarowo.
8. Staraj się zwiększyć elastyczność programu kształcenia.
NIE 1. Nie zapominaj, kto ma osiągać cele kształcenia.
2. Kształcąc, unikaj zbędnej wiedzy.
3. Nie przeceniaj żadnej z dziedzin celów kształcenia.
4. Nie daj się zwieść urokom „celów niemierzalnych”.
5. Nie myl osobowości ucznia z pamięcią komputera.
6. Nie odkładaj analizy wymagań programowych na egzamin końcowy.
7. Nie myl treści kształcenia z materiałem kształcenia.
8. Nie bój się modułowych programów kształcenia.