Get Adobe Flash player
4. Początkujący kierowca intensywnie myśli o swych wszystkich kolejnych działaniach w procesie zatrzymywania pojazdu, natomiast bardziej zaawansowany kierowca może być w tym czasie zajęty przewidywaniem zachowań innych użytkowników drogi i planowaniem następnej czynności. 5. Struktura czynności zatrzymywania pojazdu musi być dostosowana do warunków - przede wszystkim rozpoczęcie hamowania i jego technika oraz przedmiot i zakres obserwacji, zwłaszcza w sytuacji trudnej, spowodowanej szczególnymi warunkami atmosferycznymi oraz ewentualnymi błędami innych użytkowników drogi. 6. Wynikiem czynności jest zatrzymanie pojazdu przed czerwonym światłem, a mniej istotnymi skutkami, do których ta czynność nie zmierzała, mogą być zwiększenie zużycia paliwa, wydłużenie czasu podróży, zakłócenie płynności jazdy, zmęczenie kierowcy i podobne konsekwencje wykonanego manewru. Jak podkreśla autor teorii czynności, „olbrzymia większość zachowań się ludzi ma charakter czynności”, w tym przede wszystkim praca człowieka, a zachowania nie będące czynnościami, chaotyczne i bezcelowe, są głównie skutkami przeciążeń i zaburzeń (tamże, s. 139-141). Prawidłowe zachowania ludzi nie zawsze są skuteczne w sensie pełnego osiągnięcia właściwego wyniku, ale dopóki zmierzają do takiego wyniku i nie ulegają dezorganizacji, mogą być traktowane jako czynności. Uczenie się czynności Uczenie się jest opanowywaniem określonych czynności przez uczącego się. Obejmuje procesy emocjonalne, motoryczne i intelektualne w różnych proporcjach i w powiązaniu. Na przykład koncentracja uwagi, sprawność ruchów i trafna ocena sytuacji drogowej są zawsze potrzebne, ale mogą być w różnym stopniu decydujące dla pomyślnego wyniku czynności kierowania pojazdem. Uczenie się pewnej czynności X jest także czynnością, a jej wynikiem jest opanowanie czynności X przez ucznia. Istotą procesu uczenia się jest przetwarzanie informacji, które może być przedstawione w następujący sposób (por. Gagne i in., 1992, s. 23):