dostosowując styl do określonych form wypowiedzi, nie wykluczając stylu urzędowego.
Stosują różne struktury zdaniowe i bogate słownictwo dla osiągnięcia pożądanego efektu.
Pisownia jest na ogół poprawna, także w zakresie wyjątków ortograficznych. Pismo odręczne
jest schludne i czytelne. Reguły przestankowania są na ogół przestrzegane, co zwiększa
jasność tekstu, a myśli są ujęte w akapity”.
„Podczas projektowania i wytwarzania uczniowie stosują szereg strategii pomagających
im wpaść na właściwy pomysł. Potrafią wskazać, jak potrzeby i gusty użytkowników znajdują
odbicie w istniejących wytworach oraz uwzględnić je w swej własnej pracy. Decydują o
wyborze materiałów i technik na podstawie rozumienia ich właściwości fizycznych i
produkcyjnych. Potrafią wskazać sprzeczne żądania wobec swoich projektów, wyjaśnić, jak
ich projekty odnoszą się do tych żądań, i wykorzystać tę analizę do dokonania prezentacji
projektu.” Przytoczone standardy wymieniają główne kryteria oceny umiejętności pisania
(zainteresowanie czytelnika, funkcjonalność tekstu, poprawność gramatyczna, czytelność,
jasność myśli, poprawna konstrukcja wypowiedzi) i projektowania wytworów (różnorodność
strategii projektowania, uwzględnianie potrzeb i gustów użytkowników, trafność doboru
materiałów, godzenie sprzecznych żądań, właściwa prezentacja wzorów). Jednakże nawet w
powiązaniu z programem nauczania przedmiotów „język ojczysty” oraz „projektowanie i
technologia”, wyznaczającym cele i materiał kształcenia, nie wystarczy to do pełnego i
jasnego przedstawienia wymagań programowych. Dlatego komisje egzaminacyjne w Anglii
przesyłają zainteresowanym szkołom szczegółowe wytyczne programowe {syllabuses) oraz
przykłady prac uczniów i ocen nauczycielskich opartych na obowiązujących standardach.
Podobną funkcję jak standardy edukacyjne spełniają opisy zawodów (charakterystyki
zawodowe), przedstawiające czynności wykonywane na określonych stanowiskach pracy
wraz z wykazami wiadomości i umiejętności wymaganych w tych zawodach.
Treść kształcenia
Cele kształcenia, materiał kształcenia i wymagania programowe mogą być rozpatrywane
osobno lub łącznie. W tym drugim przypadku tworzą „treść kształcenia”. Treść kształcenia to
system nauczanych czynności, określonych pod względem celu, materiału i wymagań,
przetwarzany z postaci programowej na osiągnięcia uczniów (Niemierko, 1990, s. 184-194).
Treść kształcenia może być przedstawiona następująco: