Warto jednak je przypomnieć za Okoniem (1996):
- zasada systemowości, czyli porządkowanie wiedzy
- zasada poglądowości, czyli respektowanie drogi miedzy konkretem
a abstrakcją
- zasada związku teorii z praktyka, czyli harmonijnego wiązania ze
sobą wiedzy naukowej z praktyka codziennego życia
- zasada efektywności, czyli związku między celami a wynikami
kształcenia, -zasada stopniowania trudności, czyli pokonywanie trudności uczniów
w poznawaniu i przekształcaniu rzeczywistości
- zasada indywidualizacji i uspołeczniania, czyli związku interesów
jednostki i zbiorowości.
Jak twierdzi Okoń (1996) powyższa lista zasad kształcenia nie musi być
zamknięta. K. Kopeć (2005) umieszcza w niej zasadę motywacji, ładu
i porządku, a także zasadę wielostronności.