Rozwój pojęcia
Problem wizualnego przetwarzania dostępnych informacji istnieje od
początku ludzkiej cywilizacji. Do historycznego dziedzictwa technik
wizualnych zalicza się malowidła naskalne, egipskie hieroglify, ryciny ze
starożytnych traktatów matematycznych oraz szkice pionierskich wynalazków
autorstwa Leonarda da Vinci. Przykładowymi osiągnięciami w tej dziedzinie
są Geografia Ptolemeusza (II w n.e.), wczesne mapy Chin (1137 r. n.e.),
grafiki Charlesa Minarda (1861 r.) ilustrująca inwazję Napoleona na Rosję.
Większość najnowszych koncepcji opiera się na wykorzystywaniu potencjału
technik informatycznych.
Naukowcy od początku starali się wykorzystać możliwości grafiki
komputerowej do rozwiązywania problemów badawczych. Jedynym
ograniczeniem pozostawała z początku niska wydajność dostępnego sprzętu.
Wzrost zainteresowania technikami wizualizacyjnymi zaczął się w 1987
r., po publikacji specjalnego wydania czasopisma Computer Graphics
poświęconemu wizualizacji w obliczeniach naukowych
Wizualizacje ułatwiają zrozumienie skomplikowanych zjawisk przyrodniczych
i procesów technicznych. W telewizyjnej prognozie pogody zastępują
one prawdziwe zdjęcia satelitarne. Podczas programów informacyjnych
wszelkie mapy, rekonstrukcje wydarzeń i katastrof oraz dane statystyczne
są przedstawiane w formie łatwo przyswajalnej dla przeciętnego odbiorcy.
Podręczniki szkolne oraz czasopisma popularnonaukowe oferują często
bardziej wyrafinowane przykłady infografik, zakładające umiejętność
krytycznego myślenia czytelnika.
Największe korzyści z tych technik są widoczne w pracy naukowej. Pozwalają
one przedstawiać zarówno abstrakcyjne, nieprzetworzone bloki danych
eksperymentalnych jak i rezultaty obliczeń opartych modelach teoretycznych.
Rezultatem może być obraz znajdujący się w przestrzeni dwu- lub
trójwymiarowej. Mapy plastyczne – modele ukształtowania
powierzchni Ziemi