Rozumując przez analogię, zaproponuj sposób wyznaczenia masy wody w kiełbasie? Oszacuj
masę wody w Twoim ciele.
Jajo strusia ma tylko 3 razy większe rozmiary liniowe od jaja kury, a podobno można nim
nakarmić dużą rodzinę. Czy to jest możliwe? Ile razy masa jaja strusia jest większa od masy jaja kury?
Wyjaśnij, dla kogo kwitną kwiaty?
Czy w Twoim domu rodzice płacą za wodę? Jeśli tak, to zapytaj, jaka jest cena jednego metra
sześciennego wody. Oszacuj koszt wody zużytej przez Twoją rodzinę od czasu Twoich urodzin.
Wyobraź sobie, że przez środek Ziemi przewiercono tunel i rzucono Cię do niego (w
odpowiednim skafandrze). Zastanów się, gdzie byś dotarł? Jak długo trwałaby taka podróż?
Wspomaganie rozwiązywania zadania z wykorzystaniem systemu PRS (Personal
Response System)
Nowoczesne środki technologii informacyjnej pomagają poprawić sprawność tradycyjnych
metod nauczania. Jedną z takich metod jest system PRS (Personal Response System), który
ostatnio zrobił w krajach zachodnich oraz krajach Ameryki Północnej zawrotną karierę
dydaktyczną, a u nas jest ciągle jeszcze stosunkowo mało znany.
Aktualnie urządzenia tego typu znane są w Polsce pod nazwą PRS (Personal Response System),
bezprzewodowy system do głosowania, elektroniczny system do głosowania, elektroniczna maszyna
do głosowania, klasowy system bezprzewodowego odpytywania, klikersy, a w anglojęzycznym
świecie funkcjonują pod takimi nazwami, jak: wireless response systems, clasroom response
systems, personal response units, electronic voting system, wireless keypad, clicers.
W Zakładzie Dydaktyki Fizyki Instytutu Fizyki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
zbudowano i przetestowano elektroniczne urządzenie o nazwie „perceptron”. Skonstruowano
pierwsze w Polsce urządzenie typu PRS (Personal Response System) [Błasiak & Rosiek, 2003;
2004]. Składa się ono z kilkudziesięciu nadajników podczerwieni (wykorzystano tu elementy
typowych pilotów TV, zastosowano popularny kod transmisji - RC5), które umożliwiają
słuchaczom wysłanie do odpowiedniego odbiornika kilkunastu zakodowanych komunikatów
o stopniu rozumienia zajęć. Tam sygnały są dekodowane, poddawane odpowiedniej obróbce
komputerowej i wyświetlane natychmiast na ekranie monitora, tak aby wykładowca mógł na nie
reagować podczas zajęć.
Każdy słuchacz przesyła informację o rozumieniu wykładu w skali od 0 do 10. Równocześnie
może udzielać jednej z trzech odpowiedzi, „tak”, „nie”, „nie wiem”, na pytania prowadzącego zajęcia.
Na ekranie monitora można obserwować „widmo deklarowanego rozumienia” zajęć.
„Widmo rozumienia” obrazuje przebieg deklarowanego rozumienia w czasie wykładu.
Prowadzący zajęcia może śledzić na bieżąco aktywność poznawczą słuchaczy oraz mieć podgląd
na zmiany wywołane swoją działalnością dydaktyczną. Każda tendencja spadkowa jest istotnym
ostrzeżeniem dla wykładowcy, ponieważ może być zapowiedzią przekroczenia bariery percepcji
słuchaczy lub sygnałem objawów ich zmęczenia.
Urządzenie daje możliwość nagrania wykładu i porównania go z zarejestrowanym „widmem
deklarowanego rozumienia”. Taka analiza pozwala na wychwycenie tych partii, które mają najgorszy
odbiór w ocenie słuchaczy, co daje szansę na korektę programu i metodyki prowadzenia zajęć.
W krajach zachodnich podobne systemy stosuje się najczęściej do egzaminowania studentów
poprzez rozwiązywanie zadań. Studenci wysyłają odpowiedzi na zadawane im pytania (za pomocą
podczerwieni lub fal radiowych). Mogą też wysyłać liczbowe wyniki rozwiązywanych zadań.
Odpowiednie oprogramowanie komputerowe pozwala na natychmiastową ich ocenę. Nauczyciel
jest w stanie w trakcie trwania wykładu sprawdzać stopień percepcji przekazywanych uczniom
treści. W przypadku niedostatecznych wyników istnieje możliwość korekty, powtórzenia lub
zmiany strategii dydaktycznej.
45