poprzez inscenizację „Trędowaty, bo niekochany”, pod koniec której występujący podali
wszystkim rękę. W Międzynarodowym Dniu Zapobiegania AIDS odbyła się akcja przypinania
czerwonych wstążek na znak przyjaźni z chorymi - niektórzy uczniowie wstydzili się tego, co
świadczyło o potrzebie dalszej edukacji w tym zakresie [Konopka, 2002].
Na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat powstało wiele konspektów lekcji na temat AIDS.
Celem jednej z takich lekcji było omówienie problemów z jakimi żyją osoby chore, wskazanie
prawidłowych reakcji ludzi zdrowych, objaśnienie roli epidemii AIDS / HIV w społeczeństwie,
wyjaśnienie sytuacji ryzykownych, omówienie sposobów włączenia się w działalność
wspierającą zakażonych oraz zmniejszanie fali nieporozumień towarzyszących AIDS. Uczniowie
wykonywali zadania:
/1/ epizod I - Ja i „mój wirus” – wybrany uczeń wcielał się w osobę chorą i opowiada o
swoich przeżyciach z tym związanych na podstawie wcześniej przeczytanej literatury. Uczniowie
wymieniali problemy, na jakie napotyka chora na AIDS, wymieniali jakie postawy powinna
prezentować rodzina osoby chorej i jej przyjaciele;
/2/ epizod II – państwo, rząd, społeczeństwo wobec ludzi uzależnionych – padła propozycja
budowy szpitala i ośrodka terapeutycznego, w gazecie ukazały się artykuł szerzący panikę, bo
informował on o epidemii AIDS w ich mieście. Uczniowie zbierali się jako radni i toczyli dyskusję
nad budową szpitala w ich mieście. Zastanawiali się na czym polega rola rządu i społeczeństwa
w epidemii AIDS;
/3/ epizod III – prawdy i mity o AIDS / HIV – co uczniowie wiedzieli o narkomanii, jakie
zachowania sprzyjają zakażeniu się HIV, a które są bezpieczne. Poza tym, uczniowie mieli
za zadanie: opracowanie listu osoby chorej do: rodziny, przyjaciół, państwa, społeczeństwa,
opracowanie listu osób i instytucji zajmujących się problemem AIDS / HIV, poznanie stanowiska
kościoła wobec AIDS / HIV na lekcji religii, organizację szkolnego Koła Wiedzy o AIDS / HIV
[Otręba, 2002].
Problemem związanym z etyką jest również rodzina, a właściwie podejście do jej składu,
funkcji i podstawowych zadań. Szkoła tylko częściowo jest w stanie przygotować młodzież
do życia w rodzinie – poprzez swoją wychowawczą funkcję wpaja młodzieży pozytywne
poglądy, nawyki, postawy społeczne i moralne, higieniczne i kulturalne. Wprowadzenie
problematyki rodziny do programu nauczania było spowodowane tym, aby szkoła miała udział
w przygotowywaniu młodych ludzi do życia w rodzinie. Rodzina jako grupa będąca podstawą
społeczeństwa integrującą je, pełni między innymi funkcję rozrodczą, która jest podstawą jej
istnienia. Z jej funkcją prokreacyjną jest związane zaspokajanie potrzeby biologicznej dorosłych
ludzi, mianowicie potrzeby seksualnej. W rodzinie funkcjonują zalegalizowane i stabilne stosunki
seksualne, a prokreacja i regulowanie życia seksualnego nie zmieniły się zasadniczo. Zmieniła
się natomiast funkcja opiekuńczo – wychowawcza rodziny. Więź emocjonalna między rodzicami
i dziećmi zapewnia natomiast rozwój wartości kulturalnych i moralnych, rozwój psychofizyczny
dzieci a rodziców uczy odpowiedzialności. Zmniejszył się dystans między rodzicami i dziećmi,
a w rodzinach gdzie dzieci są starsze zaobserwowano stosunki koleżeńskie między dziećmi i
rodzicami. Do negatywnych zjawisk w rodzicach należały: rozwody, zaniedbywanie dzieci,
niepowodzenia wychowawcze. Biologiczne i materialne potrzeby dzieci często były zaspokajane,
natomiast brak było kontaktu dzieci z rodzicami, co prowadziło do tzw. sieroctwa społecznego
dzieci, czyli ich poczucia osamotnienia. Najczęściej miało to miejsce w rodzinach rozbitych,
czy skłóconych. Najczęściej przyczyną takiego stanu rzeczy był brak przygotowania do roli
małżeńskich oraz pełnienia obowiązków rodzicielskich [Filipczuk, 1971.
Bardzo często rodzice nie uczą swoich dzieci właściwego stosunku do osób starszych, co
skutkuje brakiem kultury młodych ludzi w tym zakresie, bądź ogromną obawą i strachem przed
starością. Problem ten poruszany jest w szkołach, powstają też konspekty lekcji na ten temat,
np. „Jakie jest miejsce człowieka starego w społeczeństwie?”. Celem było zapoznanie uczniów
ze strukturą wiekową społeczeństwa, potrzebami zdrowotnymi i psychicznymi starszych ludzi,
60