Get Adobe Flash player
2. METODY AKTYWIZUJĄCE W NAUCZANIU PRZYRODY 2.1 Eksperyment Do przeprowadzenia eksperymentu wystarczą zazwyczaj bardzo proste pomoce i materiały, będące w wyposażeniu każdej pracowni przyrodniczej. Samodzielne przeprowadzenie nawet bardzo prostego eksperymentu dostarcza uczniom wielu pozytywnych doznań związanych z odkrywaniem czegoś nowego, nieznanego. Nauczyciel powinien możliwie często zachęcać uczniów do samodzielnych obserwacji i wyciągania wniosków. Na lekcjach przyrody powinni oni wykonywać jak najwięcej prostych i ciekawych eksperymentów, możliwych do powtórzenia w domu. Stosowanie tej metody kształtuje umiejętność wyciągania wniosków, doszukiwania się związków przyczynowo-skutkowych oraz kształtuje postawę ucznia- badacza przyrody. Eksperyment daje możliwość urozmaicenia lekcji, pobudza intelektualnie, sprzyja wszechstronnemu rozwojowi oraz integracji uczniów. 2.2 Ćwiczenia terenowe W poznawaniu przez uczniów otaczającego świata ogromną rolę spełniają ćwiczenia terenowe, których idea narodziła się w latach 60-tych w Niemczech. Zmiana otoczenia oraz kontakt z przyrodą powodują duże zaangażowanie emocji, a przez to zwiększają trwałość przyswajanych treści. Zajęcia w terenie pomagają zrozumieć istniejące w otaczającym środowisku zależności oraz umożliwiają sprawdzenie posiadanej wiedzy i umiejętności w praktycznym działaniu. Rozwijają one pomysłowość, inwencję twórczą i samodzielność uczniów; ułatwiają przebieg procesów poznawczych; integrują informacje z różnych dziedzin nauki oraz wdrażają do pracy zespołowej. Podczas zajęć w terenie możemy zwrócić uwagę na pozytywny i negatywny wpływ człowieka na środowisko. Stąd też, stanowią one także ważny element w kształtowaniu świadomości ekologicznej wśród uczniów. Zajęcia terenowe mają więc dla nich ogromne znaczenie dydaktyczne, poznawcze i emocjonalne.