szukanie dróg rozwiązań problemów, które uczeń samodzielnie wygenerował.
Rys. 4. Etapy procesu uczenia się zgodnie z założeniami konstruktywizmu. (opracowanie własne)
Rozwój poznawczy Piageta
Teoria Piaget’a, zakłada, iż struktura poznawcza związana jest organizacją i adaptacja istot
żywych związaną z ich rozwojem w określonym środowisku. Podkreśla dążenie do równowagi
między informacją otrzymaną ze środowiska, a istniejącymi strukturami wiedzy. Rozwój jednostki
związany jest z „konstruowaniem’ wiedzy, poprzez nabywane doświadczenie, następnie mózg
tworzy na tej podstawie schematy, modele w celu uzyskania odpowiedzi na postawione pytania.
Zdaniem Piageta uczenie powinno być całościowe, autentyczne i „realne”. Obecnie założenie
to można osiągnąć poprzez zastosowanie technologii informacyjnej. Wykorzystanie technologii
informacyjnej, pozwala nauczycielowi stworzyć środowisko uczenia się „poszerzyć konceptualną
i eksperymentalna bazę uczącego się” [Juszczyk, 2002]. Komputer pozwala tworzyć schematy
diagnostyczne, które zgodnie założeniami Paperta pozwalają na analizę błędów umożliwiając
dostosowanie stopnia trudności do indywidualnych możliwości uczącego się.
Koncepcja kognitywistyczna Wygotskiego
W teorii Wygotskiego kompetencje poznawcze kształtują się i rozwijają w toku interakcji
społecznych, nie są wynikiem natury wewnętrznej i jednostkowej [Bryant, 1997]. Do interakcji
społecznych należy zaliczyć komunikowanie się, myślenie, tworzenie kultury. To od przekazu
kuturowego zależy zakres naszego poznania, naszych zdolności. Kultura narzuca nam sposób
czytania, myślenia, zapamiętywania, kategoryzacji [Nodzyńska, 2010]. Bryant [1997] uważa,
że ma większy wpływ na nas niż dziedziczenie biologiczne. Szczególną rolę odgrywa kontekst
kulturowy w przypadku przetwarzania informacji multimedialnych [Juszczyk, 2002]. Dostęp
do Internetu sprawia, iż w Sieci również możliwe staje się kształtowanie naszych zachowań
społecznych. Weźmy pod uwagę np. treści dotyczące klonowania czy dziedziczenia cech, a
inteligencji, rolą nauczyciela będzie takie kierowanie procesem poznania, które pozwoli rozwijać
umiejętność krytycznego myślenia względem dostępnych treści.
Koncepcja konstruktywistyczna Papert’a
Seymourt Papert uczeń i współpracownik Piageta [1996] „Głosi on, że dzieci nie dostają
idei, one je tworzą uczące się dzieci tworzą nowe idee szczególnie skutecznie wtedy, gdy są
zaangażowane w konstruowanie różnego rodzaju artefaktów- może to być robot, poemat, zamek
z piasku, program komputerowy lub cokolwiek innego, czym można się podzielić z innymi i co
może być przedmiotem wspólnej analizy i refleksji”. Dziecko nie jest odbiorca, ale jest twórca
swojej wiedzy. Papert [1999] sformułował osiem idei konstrukcjonistycznych. Jedna z nich
dotyczy technologii, jako tworzywa. Dysponując technologią, możemy tworzyć znacznie więcej
interesujących rzeczy, i tworząc je, możemy znacznie więcej nauczyć. Dotyczy to szczególnie
84