Get Adobe Flash player
Zadaniem nauczyciela w zreformowanej szkole jest nie tyle nauczanie , co tworzenie warunków i wspomaganie procesu uczenia się. Korzystając z różnorodnych propozycji metodycznych, powinien on wybierać te, które aktywizują uczniów, rozbudzają ich zainteresowania oraz uczą twórczego rozwiązywania problemów. Poznawanie przez uczniów otaczającej przyrody powinno zaczynać się od tego, co im najbliższe. Dużą rolę w tym procesie odgrywają eksperymenty przyrodnicze oraz zajęcia w terenie. Dobrze przeprowadzone obserwacje i doświadczenia są podstawą dalszych procesów poznawczych, takich jak analiza, porównanie, wnioskowanie, weryfikacja, synteza czy tworzenie pojęć. Ponieważ dzieci uczące się przyrody są jeszcze w wieku, kiedy chętnie się bawią, dobrze jest, jeśli lekcje swoją strukturą przypominają zabawę. Stąd też ogromną rolę w edukacji przyrodniczej odgrywają gry dydaktyczne. Wprowadzenie na lekcji elementów dramy powoduje ogromne emocjonalne zaangażowanie uczniów na skutek utożsamiania się z odgrywaną rolą, a przez to znacznie szybsze i trwalsze przyswajanie treści niż w tradycyjnym modelu nauczania. Rozwijanie twórczego myślenia powoduje, że dziecko jest ciekawe świata, bardziej otwarte na nowe doświadczenia, jak również zwiększają się jego możliwości intelektualne. Ponadto zabawy rozwijające twórcze myślenie sprzyjają integracji grupy. Metody aktywne wymagają od nauczyciela staranniejszego przygotowania od strony treści, środków oraz logicznego ułożenia poszczególnych elementów lekcji. Zajęcia, które sprawiają wrażenie swobodnych, spontanicznych muszą być bardzo starannie przemyślane i przygotowane. Skuteczność zabiegów nauczyciela jest uzależniona od wkładu pracy włożonej w przygotowanie lekcji oraz od doboru właściwej metody. Metoda nauczania powinna być dopasowana do tematu lekcji oraz do pracy z daną grupą uczniów. Niezwykle ważne jest również ich zróżnicowanie w czasie realizacji zaplanowanych treści.