Get Adobe Flash player
poprzez inscenizację „Trędowaty, bo niekochany”, pod koniec której występujący podali wszystkim rękę. W Międzynarodowym Dniu Zapobiegania AIDS odbyła się akcja przypinania czerwonych wstążek na znak przyjaźni z chorymi - niektórzy uczniowie wstydzili się tego, co świadczyło o potrzebie dalszej edukacji w tym zakresie [Konopka, 2002]. Na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat powstało wiele konspektów lekcji na temat AIDS. Celem jednej z takich lekcji było omówienie problemów z jakimi żyją osoby chore, wskazanie prawidłowych reakcji ludzi zdrowych, objaśnienie roli epidemii AIDS / HIV w społeczeństwie, wyjaśnienie sytuacji ryzykownych, omówienie sposobów włączenia się w działalność wspierającą zakażonych oraz zmniejszanie fali nieporozumień towarzyszących AIDS. Uczniowie wykonywali zadania: /1/ epizod I - Ja i „mój wirus” – wybrany uczeń wcielał się w osobę chorą i opowiada o swoich przeżyciach z tym związanych na podstawie wcześniej przeczytanej literatury. Uczniowie wymieniali problemy, na jakie napotyka chora na AIDS, wymieniali jakie postawy powinna prezentować rodzina osoby chorej i jej przyjaciele; /2/ epizod II – państwo, rząd, społeczeństwo wobec ludzi uzależnionych – padła propozycja budowy szpitala i ośrodka terapeutycznego, w gazecie ukazały się artykuł szerzący panikę, bo informował on o epidemii AIDS w ich mieście. Uczniowie zbierali się jako radni i toczyli dyskusję nad budową szpitala w ich mieście. Zastanawiali się na czym polega rola rządu i społeczeństwa w epidemii AIDS; /3/ epizod III – prawdy i mity o AIDS / HIV – co uczniowie wiedzieli o narkomanii, jakie zachowania sprzyjają zakażeniu się HIV, a które są bezpieczne. Poza tym, uczniowie mieli za zadanie: opracowanie listu osoby chorej do: rodziny, przyjaciół, państwa, społeczeństwa, opracowanie listu osób i instytucji zajmujących się problemem AIDS / HIV, poznanie stanowiska kościoła wobec AIDS / HIV na lekcji religii, organizację szkolnego Koła Wiedzy o AIDS / HIV [Otręba, 2002]. Problemem związanym z etyką jest również rodzina, a właściwie podejście do jej składu, funkcji i podstawowych zadań. Szkoła tylko częściowo jest w stanie przygotować młodzież do życia w rodzinie – poprzez swoją wychowawczą funkcję wpaja młodzieży pozytywne poglądy, nawyki, postawy społeczne i moralne, higieniczne i kulturalne. Wprowadzenie problematyki rodziny do programu nauczania było spowodowane tym, aby szkoła miała udział w przygotowywaniu młodych ludzi do życia w rodzinie. Rodzina jako grupa będąca podstawą społeczeństwa integrującą je, pełni między innymi funkcję rozrodczą, która jest podstawą jej istnienia. Z jej funkcją prokreacyjną jest związane zaspokajanie potrzeby biologicznej dorosłych ludzi, mianowicie potrzeby seksualnej. W rodzinie funkcjonują zalegalizowane i stabilne stosunki seksualne, a prokreacja i regulowanie życia seksualnego nie zmieniły się zasadniczo. Zmieniła się natomiast funkcja opiekuńczo – wychowawcza rodziny. Więź emocjonalna między rodzicami i dziećmi zapewnia natomiast rozwój wartości kulturalnych i moralnych, rozwój psychofizyczny dzieci a rodziców uczy odpowiedzialności. Zmniejszył się dystans między rodzicami i dziećmi, a w rodzinach gdzie dzieci są starsze zaobserwowano stosunki koleżeńskie między dziećmi i rodzicami. Do negatywnych zjawisk w rodzicach należały: rozwody, zaniedbywanie dzieci, niepowodzenia wychowawcze. Biologiczne i materialne potrzeby dzieci często były zaspokajane, natomiast brak było kontaktu dzieci z rodzicami, co prowadziło do tzw. sieroctwa społecznego dzieci, czyli ich poczucia osamotnienia. Najczęściej miało to miejsce w rodzinach rozbitych, czy skłóconych. Najczęściej przyczyną takiego stanu rzeczy był brak przygotowania do roli małżeńskich oraz pełnienia obowiązków rodzicielskich [Filipczuk, 1971. Bardzo często rodzice nie uczą swoich dzieci właściwego stosunku do osób starszych, co skutkuje brakiem kultury młodych ludzi w tym zakresie, bądź ogromną obawą i strachem przed starością. Problem ten poruszany jest w szkołach, powstają też konspekty lekcji na ten temat, np. „Jakie jest miejsce człowieka starego w społeczeństwie?”. Celem było zapoznanie uczniów ze strukturą wiekową społeczeństwa, potrzebami zdrowotnymi i psychicznymi starszych ludzi, 60