Get Adobe Flash player
wiedzy. Wg teorii Brunera uczący się aktywnie konstruuje nowe idee lub pomysły. Uczeń posiada „wewnętrzny układ odniesienia” ma świadomość swojej wiedzy i umie odnieść nowe informacje do posiadanego już przez siebie zasobu informacji. Porządkownie informacji czyli „kodowanie” opiera się na umiejętnościach selekcjonowania, przetwarzania informacji, konstrukcji hipotez. Sens kształcenia upatruje Bruner w zdobywaniu przez ucznia coraz wyższego poziomu świadomości i kontroli nad własnym zachowaniem [Bruner, 1986]. Do środków realizacji należy zaliczyć indywidualizację nauczania, aktywizacja uczniów zdolnych poprzez zastosowanie metod problemowych oraz rozwój u uczniów narzędzi poznawczych [Di Vesta, 1997; Fisher, 1995 za Anderson]. Bruner podkreśla również rolę pewnych mechanizmów usprawniających proces uczenia wynikających ze spontanicznych zachowań ucznia takich jak ciekawość czy zaangażowanie np. uczenie przez odkrywanie czyli postępowanie zgodne z procesem badawczym: wyodrębnienie problemu, postawienie hipotez i ich weryfikacja. Kodowanie polega wtedy na uporządkowaniu posiadanych informacji, pozwala uzyskać nowe spojrzenie na problem, a następnie pozwala poprzez konstrukcje odpowiednich złożeń z posiadanych danych rozwiązać problem [Stępkowski]. Tworzenie spiralnej struktury wiedzy, umożliwia uczniowi zdobycie doświadczenia, nastawione jest na przewidywanie i uzupełnianie braków w posiadanej wiedzy [Bruner za Juszczyk]. W procesie kształcenia wspomaganego TI stosowana jest również spiralna struktura treści, która wiąże się z kształceniem umiejętności kluczowych, oparta jest na wcześniejszych doświadczeniach uczniów pobudzając ich ciekawość, zaangażowanie i dążenie do zdobycia kompetencji. Podczas stosowania TI mamy do czynienia z procesem aktywizacji ucznia w celu kształcenia umiejętności kluczowych np. selekcjonowania, przetwarzania informacji i ich wykorzystania w realizacji zadań. Modele cybernetyczne Teoria symulacji komputerowych Newell’a i Simon zakłada, że mózg ludzki działa jak komputer, w teorii rozwiązywania problemów założyli, że wiedza może być oddzielona od zachowania i nadal ujawniać się w postaci zachowania. Uczenie zatem zaangażowane jest w nabywanie operatorów [za Anderson,1985]. Symulacje komputerowe mogą być zastosowane do modelowania złożonych procesów poznawczych, a metody rozwiązywania problemów pozwalają na przełożenie wiedzy na zachowanie. Inną strategią nauczania jest tutorning, może on dotyczyć nie tylko relacji uczeń - nauczyciel, ale również uczeń - komputer np CAL (Computer-Assisted-Learning) tutorem jest dziecko bieglejsze w posługiwaniu się komputerem [Sherman, 2001]. Skonstruowane w tym celu odpowiednie programy komputerowe prezentują treści jednocześnie kontrolują stopień zrozumienia materiału przez uczniów. Relacje pomiędzy poszczególnymi faktami mogą być przedstawiane za pomocą różnych form medialnych. Pozwala to sprawdzać stopień opanowania wiadomości, program również rozpoznaje błędne odpowiedzi ucznia i odsyła do miejsc gdzie uczeń znajdzie inne scenariusze pozwalające lepiej przyswoić dany materiał, jednocześnie pozwala zmotywować go do nauki, uczy szukać odpowiedzi na postawione pytania. Istnieją również inteligentne systemy tutorialne są to oprogramowania zwane sztuczną inteligencją, polegające na wcześniejszym modelowaniu wiedzy ucznia, a następnie dopasowaniu przez program odpowiedniej strategii przedstawiania informacji dostosowuj do gotowości i stanu wiedzy ucznia. Programy te wspierają procesy transformacji poznawczej pozwalając uczniom odkrywać nowe treści, mobilizują ich do działania oraz rozwiązywania problemów [Euler, 1992]. Podstawą funkcjonowania neurodydaktycznych systemów komputerowych są pętle biocybernetyczne. Wykorzystują monitorowanie, analizowanie i reagowanie systemu komputerowego na zachowanie użytkownika w czasie rzeczywistym [Fairclough, 2009]. 86