We współczesnym świecie bardzo dużą rolę przypisuje się zwiększaniu skuteczności procesów kształcenia.
Unowocześnienie kształcenia przedmiotów przyrodniczych polega na zmianach wprowadzonych do treści programów
nauczania i jego metodyki. Programy powinny zawierać ważne z punktu widzenia społecznego, odpowiednio dobrane i
uporządkowane treści nauczania, zgodne z postępem nauk przyrodniczych i dostosowane do wieku dziecka. Nie mniej
ważne znaczenie ma odpowiedni zestaw środków dydaktycznych i metod nauczania. Trwają ciągle poszukiwania
nowych metod nauczania, które aktywizowałyby ucznia w procesie nauczania – uczenia się i pozwalałyby na osiągnięcie
celów nauczania w stosunkowo krótkim czasie.
Cele w zmodernizowanych programach są formułowane w kategoriach wiadomości, umiejętności i postaw.
Kształcenie przyrodnicze ma nie tylko przekazać uczniom odpowiedni zasób wiadomości, ale także spowodować
rozumienie przez nich otaczającej rzeczywistości, wynikające między innymi z obserwacji i doświadczeń prowadzonych
w terenie i wdrażać do zastosowania poznanej wiedzy w życiu.
Realizacji tych celów w nauczaniu przedmiotów przyrodniczych służą różne metody głównie badawcze i
obserwacyjne. Bardzo skuteczna okazuje się metoda polegająca na zastosowaniu różnych form gier dydaktycznych. Jest
ona jedną z nowoczesnych metod nauczania a w nauczaniu przedmiotów przyrodniczych ze względu na ścisły związek
wiedzy ze środowiskiem nie może być stosowana jako podstawowa tylko pomocnicza. Odpowiednio zastosowana
rozwinie zainteresowania uczniów, wpłynie na łatwiejsze przyswojenie pojęć, utrwalenie wiadomości i kształtowanie
postaw.