Samorealizacja, rozwój oraz odpowiedzialność sprzyja dążeniu do doskonałości, która
przejawia się stopniowo z jak najlepszymi rozwiązaniami najpierw małych problemów po
bardzo skomplikowane. Nauczanie chemii i biologii daje uczniom podstawy do podejmowania
przemyślanych decyzji w różnych, nierzadko całkiem nowych sytuacjach, kształtuje
odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Nabycie takiej umiejętności przez uczniów podczas
zajęć z chemii i biologii pozwoli na kształtowanie kultury chemicznej, która stanowi część ogólnej
kultury społeczeństwa. Stwarza to warunki, by uświadomić uczniom, że stosowanie wszelkich
zdobyczy chemii zależy od wiedzy, odpowiedzialności i wyobraźni człowieka. Skutkiem tego
powinno być przygotowanie ucznia do właściwego korzystania ze zdobyczy cywilizacji. Tak
gwałtowny rozwój chemii nie byłby możliwy, gdyby nie rozwój innych dziedzin nauki oraz
techniki. Chemia uczy jak „interpretować” przyrodę, korzystania z urządzeń dostarczonych przez
technikę, prowadząc do ich doskonalenia. To współdziałanie to trwa i będzie trwać. Dlatego
dalszy rozwój wiedzy chemicznej jest nieunikniony tak jak nieunikniony jest rozwój cywilizacji.
Nawiązanie do tych faktów w procesie nauczania pozwala na uświadomienie współdziałania
chemii z innymi naukami, nie tylko przyrodniczymi.
Obecnie na całym świecie, również w Polsce obserwuje się spadek zainteresowania naukami
przyrodniczymi, a zwłaszcza chemią, która jest uważana za naukę trudną i wymagającą. Składają
się na to przyzwyczajenia nauczycieli, niereformowalne podręczniki, które mimo nowych i coraz
bardziej kolorowych wnętrz, odnoszą się do starych treści.
Aby zmienić ten wizerunek chemii wśród młodzieży ponadgimnazjalnej w wielu szkołach
wprowadza się różne programy i innowacje. W 2009 roku w XXVI Liceum Ogólnokształcącym
w Krakowie wprowadzono wprowadzono program pt. Analiza medyczna i sądowa - program
nauczania dla klasy z rozszerzoną biologią i chemią z elementami analizy medycznej i sądowej
Program opracowali nauczyciele uczący w szkole biologii – mgr Iwona Gruchot oraz chemii
mgr inż. Ewelina Jabłońska i mgr Joanna Niemiec. Dotyczył on tylko jednego oddziału. Zgodnie
z Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 9 kwietnia 2002 r. w sprawie
warunków prowadzenia działalności innowacyjnej i eksperymentalnej przez publiczne szkoły
i placówki program ten został zaakceptowany przez Radę Pedagogiczną jak i Radę Szkoły.
Ponieważ na realizację tych zadań potrzebne były dodatkowe fundusze, w postaci dodatkowych
godzin lekcyjnych, program uzyskał również pozytywną opinię przedstawicieli Wydziału
Edukacji Urzędu Miasta Krakowa.
Głównym celem tej innowacji było między innymi rozwijanie zachowań badawczych w
zakresie umiejętności biologii i chemii, pielęgnowanie osobistych zdolności i zainteresowań
ucznia, dążenie do samorealizacji i samodoskonalenia, wszechstronny rozwój intelektualny,
emocjonalny i społeczny, przygotowanie do dalszej edukacji w zakresie nauk przyrodniczych,
rozwijanie aktywnej postawy twórczej i badawczej, rozwijanie umiejętności rozwiązywania
problemów. Uczniowie samodzielnie wykonywali ćwiczenia z analizy ilościowej i jakościowej,
a także z zakresu biochemii. Mogli praktycznie obserwować zachodzące podczas reakcji procesy
chemiczne. Autorzy programu chcieli przybliżyć uczniom chemię i procesy chemiczne, tak, aby mogli
bardziej świadomie wybierać kierunki studiów dalszej edukacji. Ponadto chcieli przedstawić
uczniom, że chemia nie jest nauką teoretyczną, ale, że każde twierdzenie i definicja jest wynikiem
konkretnego procesu chemicznego.
Na realizację zadań zawartych w programie przeznaczone zostały trzy godziny lekcyjne –
jedna w klasie 1 – obejmowała zagadnienia z biologii i dwie w klasie drugiej – z podziałem
na grupy – na których uczniowie przeprowadzali ćwiczenia laboratoryjne z chemii medycznej
i sądowej. Oddział podzielony został na dwie grupy. Pierwsza przez jeden semestr realizowała
zajęcia z analizy medycznej (analiza leków, analiza biochemiczna itp). Druga grupa w tym czasie
prowadziła doświadczenia z zakresu chemii sądowej (badania daktyloskopijne, toksykologiczne
101