Dawno, dawno temu w baśniowej krainie żyła sobie piękna księżniczka Refleksja. Niczego jej nie brakowało, miała rodzinę, wielu przyjaciół, ciekawe zajęcia i zainteresowania. Najserdeczniejszym przyjacielem Refleksji był Rozsądek.

Nieopodal królestwa Refleksji leżało przerażające, pełne zagrożeń i nieznanych pokus państwo złego Czarnoksiężnika − Telewizora. Rządził on siłami zła − wyżeraczami czasu. Telewizor wraz ze swoją żoną Kreskówką knuli spisek przeciwko Refleksji, ponieważ zazdrościli jej uroczego królestwa i urody.

− Kreskówko, planuję zniszczyć Królestwo Refleksji − powiedział zły i okrutny Telewizor.
− Cudownie, mój mężu, ja też planuję zgładzić tę słodziutką księżniczkę!
− O brzasku wyślę swoich żołnierzy − Animacje − pod dowództwem mojego potężnego kuzyna – Pokemona – dodał król.

Jak powiedział, tak uczynił. Refleksja została pochwycona i uwięziona w ponurym lochu przez żołnierzy Telewizora, a w królestwie zapanował smutek, żałoba i chaos.
Widział to wszystko Rozsądek ukryty głęboko za chmurami i wyruszył na wędrówkę w poszukiwaniu odważnego i mężnego księcia − Geniusza. Kiedy go odnalazł, poprosił:

− Ratuj księżniczkę Refleksję, gdyż została pojmana przez okrutnego i brutalnego Telewizora.
− Z chęcią uratuję księżniczkę, tylko zwrócę się o pomoc do moich rycerzy.

Geniusz poprosił o pomoc Mądrość i Humor. Wspólnie wyruszyli do walki z siłami zła. Walka trwała trzy dni i trzy noce. Przeważające siły Animacji atakowały z furią. Uzbrojone w reklamy i filmiki otoczyły księcia Geniusza. Nagle nadeszła pomoc. To Mądrość i Humor rozsypały kłęby dowcipu i ciekawości, zerwała się silna wichura. W potoku śmiechu zły Telewizor wyłączył się. Przestraszona Kreskówka uciekła pod ziemię i nikt więcej o niej nie słyszał. Książę Geniusz uwolnił księżniczkę Refleksję i poprosił ją o rękę. Odtąd rządzili mądrze królestwem i żyli długo i szczęśliwie.